Op 25 september 2010 debuteerde choreografe Nanine Linning in Duitsland als operaregisseur met Madama Butterfly van Puccini. Als artistiek leider van Dance Company Theater Osnabrück / Nanine Linning is zij uitgenodigd door intendant Holger Schultze om deze opera te regisseren voor zangers, koor, orkest én dansers.

Met deze operaregie gaat een lang gekoesterde wens van Linning in vervulling. De stap naar het regisseren van opera's ligt voor de hand, aangezien haar laatste vier producties al dicht tegen het operagenre aan schuurde. Slechts een live orkest en zangers ontbraken aan succesproducties als Synthetic Twin en Endless Song of Silence.

Juist deze opera, waarin Puccini voor zijn libretto een Japans verhaal over een Geisha koos, is geschikt om dans en zang te laten versmelten. In Japan, en dan met name het oude Japan, waren dans, toneel en muziek vaak onlosmakelijk met elkaar verbonden. Linning: “Dit sluit goed aan bij mijn multidisciplinaire werkwijze waarin ik verschillende kunstvormen bij elkaar breng en zo tot vernieuwing kom.”

Linning kiest niet voor een traditioneel Japanse toneelbeeld, maar creëert zoals we van haar gewend zijn een totaal eigen wereld. Naast decorontwerper Martin Fischer, werkt Linning opnieuw samen met mode ontwerpster Iris van Herpen, met wie zij al eerder  Synthetic Twin en Endless Song of Silence maakte. Dit jonge, aanstormende talent in de internationale modewereld creëerde een aantal collecties voor de International Fashion Week London, Parijs en Amsterdam. Van Herpen ontwerpt ook unieke looks voor artiesten als Björk, Lady Gaga en Skin van Skunk Anansie.

Linning: “Het hoofdpersonage Madama Butterfly is een dankbare rol om vanuit het oog van een choreograaf te benaderen en uit te diepen. Haar rijke innerlijke wereld en de emotionele laag wordt in mijn regie met lichaamstaal ondersteund, uitvergroot, uitgelicht, versterkt. Mijn bewegingstaal communiceert heel primair en slaat een brug tussen taal en emotie. Zo ontwikkel ik mijn eigen visie op dansopera, die ik toepas in mijn regie van zowel de dansers als de zangers. De dansers in deze opera zijn als een echo, een contrapunt, vergroten uit, intensiveren, als tweede huid om de opera heen.”

Linning: “Wat mij ongelofelijk inspireert is de kracht die van Butterfly uitgaat. Zij heeft lief op een universeel niveau, niet op een individueel niveau. De liefde voor haar man Pinkerton is groter dan de pijn die hij haar doet. In Puccini's opera staat Butterfly haar kind af aan de nieuwe vrouw van Pinkerton. Butterfly heeft de kracht om hierboven te staan en wenst de nieuwe moeder van haar kind al het geluk van de wereld toe. Zoveel power te hebben in deze donkerste uren van een mensenleven, inspireren mij niet alleen als theatermaker, maar ook als mens.”